Sa huli

 Sa mundong mapait
At puno ng pasakit
Akoy pinalibutan ng galit
Minsan, nais na lamang pumikit

Sa bawat saglit

Ng poot at pighati,

Mundo'y nanliit,

Nakalimutan nang ngumiti.

Pagdating mo'y di inasahan

Kahit ika'y kilala na ng matagal

Dal'wang taon, di ka lumisan

At ngayon, ako'y muling natagpuan

Bawat kumpas ng panahon

Ilang ulit nang nalunod, umahon

Akala ko'y sarili lang ang makakasalba

Di ko alam, di ko namalayan, ika'y kailangan ko pala 

Hanggan sa huli, aking dasal,

Na ako pa rin ang mahal, 

Magkahawak ang kamay, magkasamang binabaybay,

Ang minsan ko nang nais na lisaning buhay -